گاردین: عدم توجه دموکرات‌ها به خواسته‌های معترضان جنگ غزه به پیروزی ترامپ منجر شد
در یک یادداشت منتشر شده در گاردین، اشاره شده است که پیروزی «دونالد ترامپ» در رقابت‌های انتخاباتی آمریکا به ویژه در مواجهه با «کامالا هریس» دموکرات، برای عده‌ای غیرمنتظره بوده است. با این حال، نگاهی به بی‌توجهی حزب هریس به خواسته‌های بنیادی و مهم رای‌دهندگان وفادار خود و نیز به حاشیه راندن آن‌ها و آمریکایی‌های عرب‌تبار، نشان می‌دهد که شکست هریس چندان غیرعادی نیست.
، این یادداشت چنین توضیح می‌دهد که نتایج انتخابات اخیر آمریکا، که در آن دونالد ترامپ، نماینده جمهوری‌خواه بر رقیب دموکرات خود کامالا هریس پیروز شد، شگفتی‌ساز توصیف شده است. در این متن، عامل قابل پیش‌بینی که به کمپین انتخاباتی هریس آسیب وارد کرد، به وضوح به وضعیت غزه ارتباط دارد.
در ادامه آمده است که در دییربورن ایالت میشیگان، بزرگ‌ترین ایالت آمریکایی با جمعیت عمده عرب، جو بایدن در سال ۲۰۲۰ حدود ۷۰ درصد آرا را به دست آورد. بر اساس آمارهای غیررسمی، هریس تنها حدود ۴۰ درصد از آرا را جلب کرده است. با افزایش نگرانی‌ها از وضعیت جنگ، هریس نه‌تنها به صداهای معترضان گوش نداد، بلکه آن‌ها را به حاشیه راند و حتی «بیل کلینتون» را برای ساکت کردن آن‌ها فرستاد. او هرگز حتی به این شهر سفر نکرد، اما دونالد ترامپ به دییربورن رفت و حالا پیروزی این شهر و آرای میشیگان را به دست آورده است.
یکی از رای‌دهندگان که به ترامپ رای داده، اظهار داشت: «حتی اگر او (ترامپ) به احتمال ۹۹ درصد به نسل‌کشی ادامه دهد، من به خاطر یک درصد احتمالی که او آن را متوقف کند، از این بهرمند می‌شوم، در حالی که رئیس‌جمهوری هریس صد در صد به آن ادامه خواهد داد.»
در ادامه این مطلب ذکر شده است که دموکرات‌ها وعده داده بودند که ثبات را فراهم آورده و از وضعیت موجود که از جانب حزب رقیب در خطر بود، دفاع کنند، اما در عمل مشخص شد که تغییر چندانی در کار نخواهد بود. وقایع جاری در فلسطین و تحولات گسترده‌تر در خاورمیانه از ۱۳ ماه پیش، ناامیدی عمیقی را به وجود آورده است. از این گذشته، تاثیر روحی تصاویر کشتارها، عمدتاً کودکان، غیرقابل انکار است. مسئله تنها مرگ نیست، بلکه ماهیت این کشتارهاست؛ هزاران نفر در زیر آوار ساختمان‌ها در حال نابودی‌اند و اعضای بدنشان در کیسه‌های پلاستیکی برای دفن جمع‌آوری می‌شود.
واکنش دموکرات‌ها و برخوردهای ضعیف‌تر لیبرال‌ها در مقابل این احساس شوک و خشم هم بخشی از ماجراست. آمریکایی‌های فلسطینی حتی از امکان سخنرانی در کنوانسیون ملی دموکرات‌ها در ماه اوت محروم ماندند. گروه زنان مسلمان حامی هریس به محض رد درخواست‌های خود، به سرعت منحل شدند و دیگر گروه‌ها نظیر «اتحادیه کارگران خودرو» که پیشتر از هریس حمایت کرده بودند، به صراحت با او مخالفت کردند. همچنین، اعتراضات عمومی از سوی حزب دموکرات، از جمله توسط «نانسی پلوسی» رئیس پیشین مجلس نمایندگان آمریکا به عنوان «مرتبط با روسیه» تعبیر شد. دانشجویان معترض در محوطه‌های دانشگاهی به اتهام یهودی‌ستیزی مورد حمله قرار گرفته و دستگیر شدند.
ادامه‌دار بودن کشتارها، عملیات پاکسازی قومی و بی‌توجهی به این موضوع، پیامی خاص برای آمریکایی‌های عرب تبار به همراه دارد: «افرادی همچون شما، اهمیت ندارند!» این نتیجه‌ای است که به دیگر مردم مناطق در حال توسعه و به افرادی که فلسطینی‌ها را تحت ستم یا تبعیض قرار گرفته می‌دانند، تعمیم داده می‌شود. این بی‌توجهی سیاسی به نگرانی‌های آنان، به آن‌ها احساس بیگانگی می‌دهد.
این خاطرنشان می‌شود که رای افراد متاثر از این رویکردهای حزب دموکرات، به دلیل احساس ناامیدی و تحقیر، نمایانگر این واقعیت است و اگرچه ترامپ ممکن است گزینه‌ای غیرقابل پیش‌بینی به نظر بیاید، اما دست‌کم با او، هنوز امید دستیابی به نتایج مثبت وجود دارد. در حالی که دموکرات‌ها، قبلاً خود را برای آن‌ها اثبات کرده‌اند.
گاردین به این باور نادرست در میان دموکرات‌ها اشاره می‌کند که می‌توان فشار آوردن به رای‌دهندگان وفادار را ادامه داد و همچنان انتظار حمایت آن‌ها را داشت. اصول این باور بر مبنای برخی ویژگی‌های منفی رقیب‌شان شامل نژادپرستی آشکار، پوچ‌گرایی، اسلام‌هراسی و ضد دموکراتیک بودن بنا شده که به نفع آن‌ها به شمار می‌رود. اما رای‌دهندگان این حزب متوجه شده‌اند که دموکرات‌ها نیز به شکلی غیرمستقیم، تمام این ویژگی‌ها را در خود دارند.
در ادامه اشاره شده است: به زودی از سوی لیبرال‌ها خواهیم شنید که زمان «شنیدن صدای رای‌دهندگان» فرارسیده است، گویی آن‌ها در این چند ماه با صدای بلندی خواسته‌های خود را مطرح نکرده‌اند! اگر قرار باشد که در نهایت گوش به خواسته‌های مردم بدهند، به جای این‌که به مسائل اساسی مثل آتش‌بس و تحریم‌های تسلیحاتی بپردازند، احتمالاً دوباره بر روی موضوعات حاشیه‌ای تمرکز خواهند کرد.
