ضعیف‌ترین نیروی هوایی جهان از آنِ کدام کشور می‌باشد؟
ضعیف‌ترین نیروی هوایی در جهان کدام یک است؟ پاسخ به این پرسش دشواری‌های خاص خود را دارد، چون کشورهای زیادی به طور کلی فاقد نیروی هوایی به معنای واقعی هستند یا تنها تعداد محدودی از هواپیماهای غیرنظامی را در اختیار دارند.
طبق گزارشی از روزیاتو، این مقاله به بررسی برخی از ضعیف‌ترین نیروهای هوایی پرداخته و دلایل ضعف آنها را نیز مورد بحث قرار می‌دهد. در حالی که ممکن است کره شمالی، سوریه و کوبا دارای نیروهای هوایی قدیمی و دست‌نخورده‌ای باشند که به نوعی شبیه موزه‌ها هستند (بازمانده‌هایی از نیروهای هوایی که زمانی در اوج قدرت خود قرار داشتند)، این کشورها نه کوچکترین و نه ضعیف‌ترین نیروهای هوایی دنیا به حساب می‌آیند. از سوی دیگر، به‌طور معمول نیروی هوایی ایالات متحده به عنوان قوی‌ترین نیروی هوایی شناخته می‌شود و نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده نیز در مقام‌های بالا قرار دارند.
کوچکترین نیروی هوایی
این نکته واضح است که بسیاری از کشورهای دنیا به‌طور کامل از نیروی هوایی بی‌بهره‌اند – به عنوان مثال، ایسلند که به عنوان یکی از اعضای ناتو شناخته می‌شود (و حتی دارای ارتش نیست). به همین دلیل، نمی‌توان این کشورها را به عنوان کوچکترین نیروهای هوایی جهان در نظر گرفت.
احتمالاً کوچکترین نیروی هوایی جهان مربوط به کشور جزیره‌ای آنتیگوا و باربودا در کارائیب است که تنها یک فروند هواپیمای Britten-Norman BN-۲ Islander را در اختیار دارد. BN-۲ یک هواپیمای سبک بریتانیایی بوده و به عنوان یک هواپیمای مسافربری منطقه‌ای عمل می‌کند که معمولاً قابلیت حمل یک خلبان و حداکثر ۹ مسافر را دارد.
کشورهایی که نیروی هوایی ندارند:
– ایسلند
– نائورو
– آندورا
– سنت لوسیا
– پادشاهی تونگا
نیروی هوایی لوکزامبورگ تنها یک هواپیمای نظامی دارد – که به طرز جالبی بزرگترین هواپیمای نظامی تولید شده توسط کشورهای اروپایی به شمار می‌آید و آن هم یک فروند A۴۰۰M ساخت ایرباس است. با این حال، لوکزامبورگ حتی جایی برای نگهداری و استفاده از این هواپیما ندارد، بنابراین آن را در کشور همسایه‌اش، بلژیک مستقر کرده است. به علاوه، نیروی هوایی لوکزامبورگ چند پهپاد کوچک و چند هلیکوپتر سبک نیز برای مقاصد پلیسی در اختیار دارد.
کشور کوچک گامبیا در غرب آفریقا یک بال رزمیِ ضعیف به نام سوخوی Su-۲۵ Frogfoot داشت که اکنون به ادعای فلایت گلوبال این جنگنده نیز از خدمت کنار گذاشته شده است.
ایرلند، که در مقایسه با کشورهای کوچک (مانند سن مارینو) و کشورهای فقیر (مانند مولداوی) قرار نمی‌گیرد، نیز از نظر نیروی هوایی در اروپا در وضعیت ناپایدار و ضعیفی قرار دارد. با جمعیت حدود ۵.۲ میلیون نفر و تولید ناخالص داخلی اسمی نزدیک به ۵۵۰ میلیارد دلار، ایرلند با کشورهای شمال اروپا همچون فنلاند، دانمارک، سوئد و حتی نروژ قابل مقایسه است – کشورهای دارای نیروی هوایی قوی. با این وجود، ایرلند به کلی فاقد ناوگان رزمی هوایی یا هر نوع هواپیمای جت دیگر می‌باشد. نیروی هوایی ایرلند تنها ۷۱۱ پرسنل دارد، در حالی که طبق گزارش Irish Examiner، این بخش باید ۸۸۶ نیرو داشته باشد، اما در واقع تنها ۶۳۸ نفر در خدمت دارد.
بزرگترین نیروی هوایی ضعیف جهان
می‌توان گفت که ضعيف‌ترين نیروی هوایی بزرگ در دنیای امروز متعلق به کره شمالی است. بر اساس اطلاعات فلایت گلوبال، کره شمالی دارای ۵۷۲ فروند هواپیمای جنگی می‌باشد که در رده پنجم جهان از نظر تعداد این‌گونه هواپیماها قرار دارد و از همسایه‌اش، کره جنوبی جلوتر است.
ولی اغلب این هواپیماها از نظر قابلیت پرواز به شدت قدیمی و منسوخ شده‌اند، و فقط تعداد معدودی از آنها توانایی عملیاتی دارند – هر چند این هواپیماها ارزش رزمی کمی نیز دارند. قدیمی‌ترین جت‌های جنگی کره شمالی به زمان پایان جنگ کره برمی‌گردند، در حالی که مدرن‌ترین آنها Su-۲۵ و MiG-۲۹ هستند که قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به پیونگ یانگ تحویل داده شده‌اند (کره شمالی از آن زمان هوایپمای جدیدی دریافت نکرده است).
اگر دشمن کره شمالی یک گروه شورشی با ناتوانی در دفاع هوایی (مانند گروه‌های مخالف حکومت در مالی و میانمار) یا کشورهایی درگیر جنگ داخلی (مانند اتیوپی و سودان) باشد، که در آنها طرفین درگیر همگی از فناوری نظامی پایینی برخوردارند، آنگاه این جت‌های قدیمی شاید برای مقابله کافی باشند. اما دشمنان واقعی کره شمالی، کره جنوبی، ایالات متحده و ژاپن هستند – کشورهایی که به جنگنده‌های پیشرفته نسل ۵ و ۴.۵ مجهز شده‌اند و در نتیجه نیروی هوایی کره شمالی بیشتر به یک مجموعه از اهداف آموزشی شباهت دارد تا یک تهدید واقعی.
نیروی هوایی با بدترین عملکرد
اگر چه نیروی هوایی روسیه به هیچ وجه یک نیروی ضعیف یا کوچک به شمار نمی‌آید، اما شایسته لقب “ببر کاغذی” است. نیروی هوایی روسیه خود را به عنوان دومین نیروی هوایی بزرگ دنیا (پس از نیروهای هوایی ایالات متحده) معرفی می‌کند. اما عملکرد آن در اوکراین به شدت نامناسب بوده و برخی از تحلیلگران معتقدند که ناتوانی نیروی هوایی روسیه در کسب برتری هوایی بر اوکراین هزینه سنگینی بر این کشور تحمیل کرده است.
تلفات نیروی هوایی روسیه در مناقشه اوکراین (شامل تلفات غیرنظامی):
هواپیماهای بال ثابت: ۱۳۰ فروند (که شامل ۱۵ فروند آسیب‌دیده نیز هست)
هواپیماهای بال چرخشی: ۱۴۵ فروند (شامل ۳۰ فروند آسیب‌دیده)
فرسوده: صدها فروند از هواپیماها احتمالاً با توجه به جنگ نتوانسته‌اند ساعات پرواز خود را نگه دارند.
نرخ تولید: ۲۲ تا ۵۰ فروند هواپیمای جنگی بال ثابت
با نزدیک شدن به پایان سومین سال جنگ در اوکراین، نیروی هوایی روسیه همچنان در نابود کردن سامانه‌های دفاع هوایی اوکراین ناکام مانده و نتوانسته دیوار هوایی بر فراز اوکراین فراتر از آسمان خط مقدم ایجاد کند. هیچ جت روسی بر فراز کی‌یف یا هیچ نقطه دیگری در اعماق آسمان اوکراین پرواز نمی‌کند و عمدتاً بمب‌های گلایدری را از لبه‌های منطقه تحت کنترل خود، فراتر از پدافند هوایی اوکراین، پرتاب می‌کنند.
در حالی که فلایت گلوبال ادعا دارد که روسیه دارای ۱،۵۳۹ جنگنده است، این آمار قبل از شروع جنگ گردآوری شده بود. به احتمال زیاد بسیاری از هواپیماهای جنگی روسیه اکنون به حالت غیرقابل استفاده درآمده‌اند، و همچنین شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه روسیه ممکن است تا ۲۵ درصد از ناوگان خود را نسبت به زمان آغاز جنگ در اوکراین از دست داده باشد – اغلب به علت فرسودگی و کاهش ساعات پرواز باقی‌مانده هر هواپیما و ناتوانی در تولید جنگنده‌های جدید به منظور جبران تلفات.
