ماهینی: کیروش تا حدی بینظمی را مشاهده کرد که کنارهگیری کرد/ رامین و مسلمان از مسیر پرسپولیس منحرف شدند

حسین ماهینی، بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران اعلام میکند که در حال حاضر دستیاران امیر قلعهنویی در تیم ملی نمیتوانند به او کمک چندانی بکنند. او که به همراه کارلوس کیروش به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل راه یافته، بر این باور است که صعود به جامجهانی در شرایط فعلی چندان دشوار نیست. ماهینی همچنین انتقاداتی از سبک بازی گاریدو با پرسپولیس ابراز کرده و آن را ناهماهنگ با انتظارات هواداران میداند.
حسین ماهینی، بازیکن پیشین پرسپولیس و تیم ملی فوتبال ایران در گفتوگویی که در استودیوی خبرگزاری دانشجویان ایران انجام داد به یادآوری دوران فوتبال خود پرداخته و بر روزهای درخشان پرسپولیس تحت هدایت برانکو تأکید نمود. او به نقل از برانکو گفت که فوتبال ایران طی سه یا چهار سال آینده به آماتوریسم کشیده میشود. ماهینی همچنین به دوران حضور خود در تیم ملی و همکاری با کیروش اشاره کرد و اظهار داشت که اختلاف میان برانکو و کیروش تأثیرات منفی بر فوتبال ایران گذاشته است. او دیدگاه جالبی نسبت به کیروش دارد و بیان میکند که این مربی در روزهای اخیر از سمت خود کنارهگیری کرده است!
در ادامه گفتوگوی حسین ماهینی با ایسنا را میخوانید:
* بگذارید ابتدا از حال حاضر سخن بگوییم و سپس به اتفاقات گذشته و روزهای شیرینی که با حضور شما در پرسپولیس رقم خورد، بپردازیم. در حال حاضر چه مشغولیتی داری؟
در دو سال اخیر در دورههای مربیگری شرکت کردهام. سال گذشته مدرک B را اخذ کردم و امسال مدرک A آسیا را هم به دست آوردم و به مطالعات فوتبالیام ادامه دادهام. کتابهای مختلفی خریدهام و در حال مطالعه آنها هستم. همچنین به جستجو در اینترنت پرداخته و تمرینات مختلفی را زیر نظر دارم تا خود را بهروز نگه دارم. در حال حاضر همچنین در زمینه بیزنس مشغول فعالیت هستم.
* آیا پیشنهاد کار فوتبالی برایت آمده است؟
بله، پارسال چند پیشنهاد خوب از لیگ برتر و لیگ یک داشتم و امسال هم چند پیشنهاد جذاب به دستم رسید، اما به علت برخی مسائل که همه از آنها مطلع هستند، فعلاً موفق به آغاز کار نشدهام. همانطور که گفتم، در کنار بهروزرسانی اطلاعات فوتبالیام، به فعالیت در حوزه لجستیک نیز مشغول هستم.
* بیایید در مورد ذوبآهن صحبت کنیم؛ جایی که در اوایل دهه ۹۰ به عنوان یک بازیکن حرفهای از استقلال خوزستان به آنجا رفتی و در فوتبال ایران شناخته شدی. ذوبآهن دومین تیم ایرانی بود که موفق به نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا شد. میتوانی در مورد تجربیاتت در این تیم و همکاری با منصور ابراهیمزاده صحبت کنی؟
شما به ذوبآهن اشاره کردید، اما من کمی از آن فراتر میروم. من پنج سال در ایرانجوان بوشهر بازی کردم و این تیم مرا به جامعه فوتبال کشور معرفی کرد. در ۱۶ سالگی به جمع بزرگسالان ایرانجوان پیوستم و در ۱۷ سالگی در لیگ یک به میدان رفتم. پس از آن به استقلال خوزستان منتقل شدم و با این تیم به سطح فوتبال کشور معرفی گشتم. همیشه عشق و علاقهام به تیمهایی که در آنها بازی کردهام، را حفظ کردهام، چرا که فرهنگ و زندگی در شهرهای مختلف را لمس کردهام. بعد از ایرانجوان بوشهر، به استقلال خوزستان پیوستم و سپس به ذوبآهن انتقال یافتم. در زمان عضویت در استقلال خوزستان، به تیم امید کشور دعوت شدم و در بازیهای آسیایی مدال برنز را کسب کردیم. همچنین به تیم ملی دعوت شدم که در آن مقطع بود. حتی چند پیشنهاد مالی خوب از تیمهای دیگر داشتم، اما چون ذوبآهن تیمی بود که در عرصه آسیا حضور داشت، پیشنهاد آن را باوجود مبلغ کمتر، پذیرفتم. بگویم هنوز هم یاد و خاطرۀ آقای ابراهیمزاده در دلم مانده و آنها از بهترین سالهای فوتبالم بودند. بازیکنان بسیار خوبی در آن تیم حضور داشتند که اگر بخواهم نام ببرم، به تعداد زیادی از آنها اشاره میکنم مثل شهاب گردان، محمد صلصالی، فرشید طالبی، سیدمحمد حسینی، سینا عشوری، محمدرضا خلعتبری و ایگور کاسترو. تیمی داشتیم که واقعاً بینظیر بود. در زمان حضور علی دایی، مربی تیم ملی، ما در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا با الهلال عربستان به میدان رفتیم. در آن مقطع، عربستان تیمی بود که هواداران چندانی نداشتند، اما ما بازیهایی را ارائه میدادیم که فولادشهر پر میشد. در بازی رفت با گل قاسم حدادیفر یک بر صفر پیروز شدیم و در بازی برگشت، با وجود جو فوقالعاده ورزشگاه ملک فهد، دوباره یک بر صفر پیروزی کسب کردیم و توانستیم انتقام شادی عربستانیها را پس بگیریم.
* شما دومین تیم ایرانی بودید که به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسیدید.
درست است! سپاهان در سال ۲۰۰۷ به این فینال رسید و ما در سال ۲۰۰۹ به آنجا رفتیم.
* البته با پرسپولیس هم در فینال تجربهای داشتی. اما میخواهیم بدانیم چه عاملی باعث انتقالتان از ذوبآهن به پرسپولیس شد؟
من از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱ در ذوبآهن عضویت داشتم. برای دو سال در پست دفاع چپ بازی کردم، ولی زمانی که آقای کیروش به تیم ملی آمد، به دفاع راست منتقل شدم. زمانی که به پرسپولیس پیوستم، بازیکن فیکس تیم ملی بودم. درست پیش از انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴، انصاریفرد منتقل شد و محمدرضا خلعتبری توپ را به گل تبدیل کرد. در بازی با قطر نیز بازی صفر – صفر شد. به عنوان بازیکن ملیپوش به پرسپولیس پیوستم. عشق من به پرسپولیس از کودکی بوده و به همین خاطر تمایل داشتم به این تیم بپیوندم. پیشنهادات مالی بهتری از دیگر تیمها داشتم، اما در آن زمان یک مشکل به وجود آمد؛ سرمربی هنوز انتخاب نشده بود. یادآوری کنم که آقای رویانیان در آن زمان خریدهای عجیبی انجام داد و همه ما به پرسپولیس پیوستیم در حالی که بدون مربی بودیم. بعد از آن مانوئل ژوزه آمد. متأسفانه تیم نتایج خوبی نگرفت و این یک موضوع عجیب و غریب شد. تیم ما پُر از ستارهها بود و هنگامی که نام ملیپوشان اعلام میشد، ۹ نفر به اردوی تیم ملی میرفتند و تمرینات پرسپولیس خالی میشد. نکته جالب این است که چهار داربی را با نتیجه صفر – صفر به پایان رساندیم؛ دریغ از اینکه در این داربیها، ۱۷ یا ۱۸ بازیکن جزو ملیپوشها بودند.
* درباره تیم ملی و مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ که شما بازیکن فیکس تیم ملی بودید، چگونه بود؟ در آن زمان کیروش بیشتر طرفدار داشت اما در روزهای اخیر مخالفان بیشتری داشته است. آن زمان محبوبیت او بیشتر بود و هنوز ما به جام جهانی نرفته بودیم، در حالی که صعود یکی از آرزوهای ما بود و هر چند وقت یک بار به جام جهانی میرفتیم. در مراحل مقدماتی جام جهانی کار به ۳ بازی آخر کشیده شده بود.
دقیقاً. در روزهای اولیه کیروش قرار بود به من دعوت کند، اما این اتفاق نیفتاد و پس از آن آقای منصوریان آمد. ما در ابوظبی با روسیه بازی کردیم و با گل محمدرضا خلعتبری برنده شدیم. منصوریان به طور موقت سرمربی شده بود. بعد از آن کارلوس کیروش آمد و در تمام اردوها من حضور داشتم، به جز وقتی که به خاطر خدمت سربازی وقفه ایجاد شد. کیروش بسیار حرفهای بود اما فرهنگ و فوتبال ما را نمیشناخت. او آنقدر توانمند بود که در تیمهای بزرگ جهان کار کرده بود، اما با فوتبال ما انس نداشت. نکته جالب اینجا بود که من همیشه داستان را برای بچهها تعریف کردهام. ما ایرانیها رسم داریم که هنگام دیدار به هم دست بدهیم و روبوسی کنیم. در یکی دو ماه اول، مردم به قدری با کیروش سلام و علیک کردند که او بلافاصله گفت: “استاپ، استاپ” یعنی دیگر برای من سلام نکنید. او واقعاً مربی خوبی بود و من چیزهای زیادی از او یاد گرفتم، هم در زمین و هم در خارج از آن. فکر میکنم که کیروش فوتبال ملی ایران را متحول کرد و آن شخصیتی را که به بازیکنان تیم ملی داد، بر کسی پوشیده نیست.
* آیا سختگیریهای خاصی هم داشت؟
بله، او سختگیر بود و این خصیصه بخشی از اخلاقش به شمار میرفت، اما به درد فوتبال ما میخورد. ما در فرهنگی بزرگ شدهایم که سختگیری معنایی نداشت و همه چیز دلخواهی پیش میرفت، اما کیروش با پیادهسازی قوانین و مقررات جدید، یک نظم جدیدی به تیم داد که برای ما جوانها تازگی داشت. برخی بچهها مثل جواد نکونام و علی کریمی از امکانات خارج از کشور آگاه بودند، ولی برای ما که تازهکار بودیم، این شرایط کاملاً جدید و نو بود.
* میتوانی از تفاوتها بگویی؟
به عنوان مثال، زمانی که به اردو میرفتیم، همه چیز به شکل منظم و طبق برنامه ریزی منظم پیش میرفت. ما هر روز در مورد زمانها و فعالیتها مشخص شده بودیم و لازم نبود برای هر جلسه انتظار بکشیم. این دسته از آموزهها را باید در مدارس فوتبال به بچهها یاد بدهیم، نه اینکه وقتی به تیم ملی که بالاترین سطح فوتبال کشور است، بیایند تازه با این مسائل آشنا شوند.
* آیا درست است که وقتی تیم ملی به اردوی خارج از کشور میرفت، کیروش در زمان مقرر در هتل مینشست و اگر بازیکنی دیر میآمد، جریمه سنگینی داشت؟
نه! او در مورد برنامهریزی و زمان بسیار حساس بود. در مورد موضوعاتی مانند غذا خوردن، خیلی طرفدار وجود داشت ولی درباره زمان از هیچ کس نمیگذشت. او به بازیکنان تیم ملی میگفت که باید زمان خود را به خوبی مدیریت کنند. بهنظر من خدمت بزرگی به فوتبال ایران انجام داد و شاید به آن بینظمی و بیقانونی، به شکلی رسیده که دیگر دلیلی برای ادامه کار نداشت.
* در بازی با قطر بحثهایی راجع به اینکه کیروش نتیجه را به قطریها فروخته، شنیده میشد. آیا شما هم این شایعات را شنیدید؟
نه، اصلاً چنین چیزی واقعیت نداشت و خود کیروش نیز در این مورد چیزی نگفت.
* پس آن موضوع چه بود؟
نمیدانم چرا هیچ کس تصور نمیکرد که ما بتوانیم قطر را در قطر و کره را در کره شکست دهیم. در مورد لبنان شاید امکانپذیرتر بود، اما پیروزی مقابل این دو تیم واقعاً دشوار بود. اگر به آمار نگاه میکردید، شاید ۱۰ تا ۱۵ درصد احتمال صعود ما وجود داشت، اما ما این حرفها را در گوش میگرفتیم و فراموش میکردیم.
* یعنی کیروش هرگز در این باره صحبت نکرد؟
نه، او هرگز در این مورد بحث نکرد و به نوعی به این اتهامات پاسخ داد.
* آیا در بازی با کره خاطرهای داری؟ اتفاقی در رختکن رخ نداد؟
کیروش با سرمربی کرهجنوبی کُری گذاشته بود. او عکس او را در تمام اتاقها و راهروهای اردوی تیم ملی نصب کرده بود. ما قرار بود آنجا استراحت کنیم و این تصویر را در نظر بگیریم.
* از رختکن خبر داری که کیروش هنگام بازی با کره موضوع خلال دندان را به میان کشید؟
من این مسئله را به خاطر ندارم. اما بعد از بازی، در مصاحبهای این موضوع را مطرح کرد. ما بازی را ببردم و با پرچم ایران دور زمین دور افتخار زدیم، اما کرهایها به شدت عصبانی بودند و آب بطری به سمت ما پرتاب کردند. من تجربه حضور در ۴ یا ۵ شهر کره را دارم و در چین و ژاپن هم بازی کردهام و هیچگاه چنین رفتارهایی ندیده بودم. عده زیادی از هواداران به خاطر حسادت ما را هدف قرار دادند و مواقعی که دور افتخار میزدیم، فضا به شدت ازدحام میشد.
* ما در جام جهانی ۲۰۱۴ بسیار نزدیک به صعود بودیم. بازی با آرژانتین که با نتیجه یک بر صفر به پایان رسید، یکی از آن لحظات بود. تو کمتر بازی کردی، درست است؟
ما در بازی اول با نیجریه به تساوی رسیدیم و بازی با آرژانتین بسیار عجیبی بود. بازیکنانی مثل مسی در اوج خود بودند. واقعیت این است که در هنگام بازی، هدفمان این بود که با یک یا دو گل بخوریم، اما خود را موفق والتر میدیدیم. در بین دو نیمه، در رختکن خود میگفتیم که در فوتبال چه کم داریم؟ بعد از بازی، بسیاری از بچهها بابت باخت در رختکن اشک ریختند که چرا باختیم.
* این روی انگیزه تیم تأثیرگذار بود.
ما در بازیهای بینالمللی با سفرهای مکرر و در شهرهای مختلف دچار خستگی شویم. بازیهای نهایی واقعاً چالش برانگیز بود و نیاز به گل داشتن باعث شد تا بازی را باز کنیم و نتایج متفاوتی به دست آوریم.
* شما با کیروش کار کردید و در مصاحبهها از او تعریف کردید. نظرت درباره کارلوس کیروش چیست؟ برخی میگویند او تأثیر واقعی بر فوتبال ایران نداشت و با دیگر مربیان نیز به جام جهانی میرفتیم.
اوج این بحث در زمان اختلافات او با برانکو بود. در روزهای اولیه رابطه آنها خوب بود.
* برانکو حتی به اردوی تیم ملی مراجعه کرده بود.
بله، آن زمان رابطهشان خوب بود و حتی عکسهایی از آنها در تمرینات موجود است، اما بهزودی مسائل بینشان ایجاد شد. به یاد میآورم که ما برای بازیهای آسیایی به قطر رفتیم و کیروش در مصاحبهای به پرواز چارتر پرسپولیس انتقاد کرد.
* اختلاف زمانی شروع شد که کیروش اجازه نداد ملیپوشان پرسپولیس تست بدهند، و برانکو گفت که در کار تیم من دخالت نکن.
بله، اینجا بود که تنشها آغاز شد و طبیعی است که ما، بازیکنان، از ترکشهای این ماجرا آسیب دیدیم. من در پرسپولیس در تمام پستها بازی کردم و با تغییر پست، بعضی مواقع نقل قولهای کیروش متوجه میشدم که باید در پست تخصصی خودم بازی کنم.
* یعنی شما در پست دفاع راست بازی میکردید؟
درست است! در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸، بازی آخری که با مهدی طارمی در آزادی داشتیم و ۲ بر صفر ازبکستان را شکست دادیم، در این اردو همه ما بودیم و پس از آن کیروش تأکید کرد که تنها باید در پست خودم بازی کنم. من این را به برانکو گفتم و او سوال کرد که نظر چیست؟ من با اینکه خیلیها آرزوی بازی در تیم ملی را داشتند، گفتم اولویت من پرسپولیس است.
* در نهایت، کیروش تو را دعوت نکرد، اما سیدجلال حسینی دعوت شد و خط خورد.
درباره دلایل خط خوردن سیدجلال مطمئن نیستم، اما فکر میکنم یا به خاطر گلی بود که به الجزیره زد یا به بهانه سنش. کیروش میگفت به خاطر سنش دیگر نمیتواند دعوت شود و به جای او سیدمجید حسینی را به دلیل سن پایین دعوت کرده است.
* یعنی درباره این مسائل با برانکو هیچوقت صحبتی نداشتید؟
نه، هیچوقت.
* برانکو در صحبتهایش گفته بود که وقتی بازیکنان به تیم ملی میروند، چاق برمیگردند. در آن زمان در نیمفصل، پرسپولیس برای اردو به دبی رفته بود و کیروش بازیکنان را به ایران برگرداند.
بله، دقیقاً. هرگز در این باره صحبت نکردیم. ما به راحتی میگفتیم که دو طرف مشکلات دارند، اما در نهایت این وضیعت بود که دودش به چشم پرسپولیس رفت و بیشتر به تیم ملی آسیب زد. هواداران پرسپولیسی حمایت کمتری از تیم ملی انجام دادند و بعد از ناکامیهای مختلف این حمایت کمتر و کمتر شد.
* برانکو پرسپولیس را متحول کرد و نتایج خوبی به دست آورد، اما باختهای عجیبی هم داشت. مثلاً بازی با الهلال را باختند.
به دلیل عدم امکان بازی در ورزشگاه آزادی، با الهلال در عمان به میدان رفتیم. در بازی برگشت مقابل الاهلی، با یک گل جلو افتادیم ولی کمال کامیابینیا اخراج شد و بازی یک بر یک شد. براثر آن، پنالتیهایی به ما داده شد که برعکس آنها گرفتند. بازی با الهلال را هم به دلیل غیبت برخی از بازیکنان اصلی که در عین حال بسیار تأثیرگذار بودند، باختیم و نتایج بدی گرفتیم.
* تصور میشد روزی که برانکو از پرسپولیس رفت، روزهای درخشان این تیم دیگر تکرار نشود، اما با یحیی گلمحمدی قهرمانیها دوباره تکرار شد.
بله، هر زمان که پی و ساختار خوبی داریم، به شکل مستمر به جلو میرویم. هیچگاه فضای بازیکنسالاری در تیم ما وجود نداشت و همه پیرو برنامه مشخصی بودند که برانکو به آنها ابلاغ کرده بود. بعد از برانکو، کالدرون هم نتایج خوبی گرفت، اما به دلیل اختلافاتش با انصاریفرد نتوانست ادامه دهد. خوشبختانه روند کار یحیی هم ادامه پیدا کرد و تیم نتایج خوبی گرفت.
* آیا باور داری بازیکنانی مانند محسن مسلمان هنوز هم میتوانستند بازی کنند؟
بدون تردید مسلمان و رضاییان بازیکنان توانمندی بودند، اما یک بازیکن خوب نمیتواند تیم را حمایت کند. اگر در ۱۱ نفر، ۲ بازیکن به روز نباشند، عملکرد کلی تیم را تحت تأثیر قرار میدهد. برانکو با اصول خود ایستادگی کرد و تأثیر گذشتهاش را به خوبی نشان داد. او همچنین به آینده هم مثبت نگر بود و هنوز هم اعتقاد داریم تصمیماتش درست بود.
* با توجه به گفتمانی که وجود دارد، آیا ورود مهدی طارمی به ریزه اسپور برایش مسیر خوبی بود؟
من هیچ موقع درباره این مسأله با طارمی سخن نگفتم. وقتی او برگشت، ما گذشته را کنار گذاشتیم و تنها درباره آینده صحبت کردیم.
* حالا وضعیت فوتبال ایران به چه شكل است؟ به گفته برانکو این فوتبال به سمت آماتور شدن حرکت میکند و انتقادات زیادی از امیر قلعهنویی شده است.
متأسفانه تیم ملی ما تاریخچهای از محبوبیت در میان مردم ندارد و عدم حمایت رفتار تیم ملی به شدت از آمار پایین تماشاگران در بازیها پیداست. دورانی که به جام ملتها میرسیدیم، ایشان درست میگفت که این دو گروه از ما به سادگی صعود نمیکنند.
* فکر میکنید دلیل این اتفاقات چیست؟ آیا از جانب امیر قلعهنویی یا دستیاران او؟
من نسبت به امیر قلعهنویی احساس احترام دارم و او مربی من بوده، اما شاید دستیارانی که دارد در سطح ملی نیستند و نمیتوانند به خوبی او را کمک کنند. به نظر میرسد که او میتوانست افرادی با تجربه و مهارتهای بهتر را در کنار خود داشته باشد، اما به نظر میرسد که بازیکنان مستعد قادر به انجام کار شاقی نیستند.
* آیا با برخی از نتایج اخیر تیم ملی خوشحال نیستی؟
بله، هنوز هم نتایج خوبی کسب میکنیم، اما آن نوع فوتبال که انتظار داریم هنوز محقق نشده است. در نهایت، تیم ما هنوز باید با این استعدادهای بالا نتایج بهتری کسب کند.
* در واقع با پرسپولیس داستان متفاوتی در آسیا داریم، آیا این امر به قدری تأثیرگذار بوده است؟
بله، برای ما عجیبه که پس از چندین سال نتایج خوبی کسب نکنیم، نه تنها برای استقلال و پرسپولیس بلکه برای همه تیمها در آسیا. موضوع در واقع بسیار جالب است و نیازمند توجه بیشتری است.