دلایل خمیازه کشیدن ما هنگام مشاهده دیگران خمیازه می‌کشند چیست؟

پس از صرف نهار در محیط کار، شما و همکاران به یک جلسه می‌روید. ابتدا یکی از همکاران شروع به خمیازه کشیدن می‌کند، بعد دیگری و در نهایت نوبت شما می‌رسد. توضیحات بیولوژیکی متعددی درباره این موضوع وجود دارد، اما نظر علمی چیست؟

خمیازه یک پدیده جهانی است که در بسیاری از گونه‌های مهره‌دار، از گرگ‌ها تا طوطی‌ها و البته انسان‌ها در سنین کم قابل مشاهده است. اما چرا هنگامی که دیگری این عمل را انجام می‌دهد، ما نیز خمیازه می‌کشیم؟

، متخصصان بر این باورند که خمیازه کشیدن به مدت طولانی در گونه‌های مختلف وجود داشته و به‌نظر می‌رسد که نوعی مکانیسم ضروری برای بقا باشد. اما هدف واقعی آن چه می‌تواند باشد؟ آیا برای اکسیژن رسانی به مغز، تنظیم دمای بدنی یا ارسال یک سیگنال اجتماعی ایجاد شده است؟ در این زمینه فرضیه‌های بسیاری میان عموم و جامعه علمی مطرح شده است.

ایده رایج اینکه خمیازه کشیدن موجب افزایش اکسیژن رسانی به مغز می‌شود، به‌طور قطعی تأیید نشده است. توضیح دیگری وجود دارد که بیان می‌کند خمیازه کشیدن ممکن است به حفظ تمرکز کمک کند، هرچند همچنان در این مورد هم توافقی وجود ندارد.

مطمئناً یکی از فرضیه‌های قوی‌تر، رابطه بین خمیازه‌ کشیدن و ریتم شبانه‌روز، ساعت بیولوژیکی بدن ماست. اکثر خمیازه‌ها در مواقع استراحت ایجاد می‌شوند و معمولاً به مراحل بیداری و خواب مرتبط هستند. به‌طور خاص، این امر زمانی اتفاق می‌افتد که بدن در وضعیت کمتری هوشیار است، مثلاً در حین هضم یک وعده غذایی.

آیا خمیازه یک ابزار ارتباطی است؟

با اینکه علت‌های خمیازه کشیدن هنوز به‌طور قطعی مشخص نشده، اما ماهیت «مسری» آن کشفیات ارزشمندی در زمینه‌های گوناگون، نظیر زیست شناسی و روانشناسی اجتماعی به‌وجود آورده است.

خمیازه به‌طور عمده در تعاملات اجتماعی می‌تواند نقشی کلیدی ایفا کند، مانند مشاهدات از شترمرغ‌ها که از آن برای هماهنگی رفتار گروهی استفاده می‌کنند. در انسان‌ها، خمیازه‌ها معمولاً هنگامی که از حالت بیداری به حالت استراحت می‌روید یا برعکس، روی می‌دهند. این عمل می‌تواند به‌عنوان سیگنالی برای نشان دادن تغییر در فعالیت یا سطح هوشیاری عمل کند و موجب می‌شود که تمامی اعضای گروه در یک زمان خاص هوشیار یا استراحت کنند، که به این ترتیب ایمنی جمعی و ریتم گروهی حفظ می‌شود.

با این حال، به‌نظر می‌رسد که سرایت خمیازه خصیصه‌ای عمدتاً انسانی باشد، بجز چند استثنا، نظیر شامپانزه‌ها. این ویژگی ایده‌ای را تقویت می‌کند که خمیازه کشیدن در انسان‌ها به فراتر از عملکردهای صرف فیزیولوژیکی مربوط می‌شود و به‌طور غیرکلامی به عنوان یک ابزار ارتباطی عمل می‌کند. فرضیه اصلی این است که خمیازه کشیدن به هماهنگی رفتار گروهی کمک می‌کند، عملکردی مشابه آنچه در شترمرغ‌ها مشاهده می‌شود.

در واقع، مشاهده یا شنیدن خمیازه دیگری، به‌ویژه به دلیل وجود نورون‌های آینه‌ای، نواحی مغز مرتبط با تقلید و همدلی را فعال می‌سازد. این نورون‌ها در واکنش به مشاهده رفتارها فعال هستند – به عنوان مثال، زمانی که کودک حرکات والدین خود را تقلید می‌کند و بند کفش‌هایش را می‌بندد. با این حال، نواحی خاصی از مغز که به‌طور ویژه در خمیازه مسری دخیل هستند، بخشی از شبکه‌های عصبی مرتبط با همدلی و تعامل اجتماعی را تشکیل می‌دهند.

آیا برخی افراد به خمیازه کشیدن مسری مستعدترند؟

به‌نظر می‌رسد که همدلی نقشی اساسی در استعداد به خمیازه کشیدن مسری ایفا می‌کند. افراد مبتلا به اختلالات اجتماعی، نظیر اوتیسم یا اسکیزوفرنی تمایل کمتری به پذیرش خمیازه از سوی دیگران دارند. تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل محیطی مانند تنفس و دمای بدن به ترتیب می‌توانند سرایت خمیازه را کاهش یا افزایش دهند.

همچنین ذاتاً دیدن خمیازه یکی دیگر نیازی نیست که موجب واکنش ما شود، بلکه ارتباط و تعاملات درون گروه بیشتر مهم هستند.

به نقل از نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، اگر متوجه شدید که در زمانی که همکارتان پس از ناهار خمیازه می‌کشد، شما هم خمیازه می‌کشید، ممکن است آن خمیازه به تنهایی باعث این واکنش نشده باشد. در عوض، ممکن است به سادگی زمینۀ مشترک – در این مورد، صرف غذای خوب با هم – باشد که این واکنش همزمان را تحریک می‌کند.

چگونه با خمیازه‌های مکرر مواجه شویم و آیا باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر متوجه شدید که در طول روز به‌طور مکرر خمیازه می‌کشید، به‌سرعت نتیجه‌گیری نکنید که دچار یک اختلال نورولوژیکی هستید و خودتان از آن آگاه نیستید. ابتدا با یک سؤال ساده شروع کنید: آیا به‌اندازه کافی می‌خوابم؟ خواب کافی به معنای بین ۷ تا ۹ ساعت خواب باکیفیت در شب است.

سپس دومین سؤال مهم این است که: آیا زیاد در معرض استرس هستم؟ اگر چنین است، خمیازه‌ها به شما می‌گویند که باید بیشتر به ذهن و روان خود توجه کنید و در صورت لزوم به یک درمانگر مراجعه کنید تا روش‌های کنترل استرس و اضطراب را بیاموزید.

همچنین فراموش نکنید که آب کافی بنوشید؛ زیرا همان‌طور که ذکر شد، کم‌آبی بدن نیز می‌تواند دلیل خمیازه‌های مکرر باشد.

همیشه راهکارهایی موجود است، پس درنگ نکنید و از پزشک خود کمک بگیرید. خمیازه‌های مکرر ممکن است آزاردهنده باشند؛ اما به یاد داشته باشید که این پیام بدن شماست که قصد دارد موضوعی را به شما منتقل کند و شما را آگاه سازد.

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا