نقش حیاتی ویتامین D در سلامت این بیماران

این بیماری به عنوان یک اختلال با دلایل چندگانه شناخته می شود و در این راستا ژنتیک و عواملی نظیر عفونت ها، هورمون ها و داروها در روند ایجاد آن نقش دارند. التهاب ناشی از لوپوس قادر است بر روی سیستم های مختلف بدن از جمله مفاصل، پوست، کلیه ها، سلول های خونی، مغز، قلب و ریه تأثیر بگذارد.

علامت های متداول لوپوس شامل خستگی شدید، درد یا ورم در مفاصل، دردهای عضلانی، حساسیت به تابش نور خورشید، تب های بدون توضیح، ضایعات پوستی (معمولاً در ناحیه صورت)، زخم های دهانی، و تغییر رنگ در انگشتان دست یا پا به رنگ سفید یا بنفش به علت سرما یا استرس هستند، همچنین نارسایی کلیه نیز از دیگر مشکلات مربوط به این بیماری محسوب می شود. لوپوس به وسیله دوره های بهبودی و عود شناسایی می شود.

در حالی که نتایج تحقیقات در مورد تأثیر رژیم غذایی بر بیماری لوپوس هنوز به طور کامل قطعی نیست و نیاز به پژوهش های بیشتری داریم، ولی به نظر می رسد یک رژیم غذایی متوازن می تواند به پیشگیری و مدیریت این بیماری کمک کند و به بهبود مشکلات مرتبط با آن کمک نماید.

شواهد موجود نشان می دهد که یک رژیم غذایی سرشار از ویتامین ها، به ویژه ویتامین های A، B ۶، C، D و E؛ اسیدهای چرب غیر اشباع (خصوصاً اسیدهای چرب امگا ۳ و اسیدهای چرب تک غیر اشباع) و کاهش مصرف سدیم می تواند در پیشگیری از عود لوپوس و کاهش بیماری های همراه مؤثر باشد.

از طرف دیگر، تأثیر مثبت پلی فنول های غذایی که در میوه ها، سبزیجات و برخی مواد غذایی دیگر موجود است، به طور قابل توجهی در مدیریت لوپوس مورد توجه قرار گرفته است.

به همین ترتیب، تشویق بیماران به ترک سیگار، کنترل وزن و همچنین مدیریت فشار خون و چربی خون برای کاهش خطر عوارض قلبی عروقی از اهمیت بالایی برخوردار است.

مصرف مکمل ویتامین D نیز از دیگر توصیه هایی است که برای بیماران مبتلا به لوپوس در نظر گرفته می شود. حساسیت به نور، اجتناب از تابش خورشید، میزان پایین ویتامین D و مصرف داروهای تجویزی به منظور درمان علائم بیماری ممکن است به کاهش سطوح ویتامین D در این افراد کمک کند.

کاهش تولید فرم فعال ویتامین D به دلیل نارسایی شایع کلیوی در بیماری لوپوس نیز به عنوان یک احتمال مطرح است. به نظر می رسد افزایش سطح ویتامین D به بهبود نشانگرهای التهابی و خونی کمک کرده و تمایل به بهبودی بالینی را نشان می دهد.

تأمین مقدار کافی فیبر در رژیم غذایی بیماران لوپوس از موارد قابل توجه است، چرا که مصرف فیبر می تواند به کاهش خطرات قلبی عروقی و پایین آوردن سطوح نشانگرهای التهابی از جمله سیتوکین ها و هموسیستئین یاری رساند.

با توجه به اینکه نارسایی کلیوی در بیماران مبتلا به لوپوس متداول است، ممکن است نیاز به کاهش مصرف پروتئین کل وجود داشته باشد. در این شرایط، مراجعه به کارشناسان تغذیه برای تنظیم یک رژیم غذایی مناسب ضروری است، چرا که احتمال نیاز به محدود کردن مصرف برخی مواد غذایی در این رژیم وجود دارد.