افراد دارای این گروه خونی کمتر در معرض خطر بیماری های قلبی هستند

تحقیقات حاکی از آن است که گروه خونی، به خصوص در ارزیابی خطر ابتلا به برخی بیماری ها نظیر بیماری های قلبی، ممکن است نقش بسیار مهم تری نسبت به آنچه تصور می شود، ایفا کند. این تفاوت های ظریف در گروه های خونی می تواند برخی افراد را در برابر بیماری های قلبی عروقی نسبت به دیگران در موقعیت بهتری قرار دهد و از طرفی ممکن است دیگران را به شدت مستعد ابتلا کند.
حروف A، B و O به اشکال مختلف ژن ABO اشاره دارند که به طور متفاوتی سلول های خونی ما را برای تولید انواع گوناگون گروه های خونی آماده می سازند. به عنوان مثال، اگر گروه خونی شما AB باشد، بدنتان به گونه ای طراحی شده که آنتی ژن های A و B را روی گلبول های قرمز تولید کند. در مقابل، افرادی که گروه خونی O دارند، هیچ آنتی ژنی تولید نمی کنند.
گروه خونی، بر اساس وجود یا عدم وجود یک پروتئین خاص روی گلبول های قرمز، به دو دسته “مثبت” و “منفی” تقسیم بندی می شود. چنانچه خون شما حاوی این پروتئین باشد، شما به عنوان Rh مثبت شناخته می شوید. افراد با گروه خونی O به عنوان اهداکنندگان جهانی شناخته می شوند، چرا که خون این افراد فاقد هر گونه آنتی ژن یا پروتئینی است و بنابراین بدن هر فردی می تواند به آسانی در شرایط اضطراری آن را قبول کند.
تا به حال، دانشمندان نتوانسته اند به طور دقیق تشخیص دهند که علت تنوع گروه های خونی چه چیزی است. اما می توان عواملی مثل ژنتیک و عفونت های تاریخی که منجر به بروز جهش های محافظتی در خون شده اند را در ایجاد این تنوع مؤثر دانست. با اینکه خون ما نمی تواند به طور همزمان با تهدیدات بیولوژیکی و ویروسی کنونی سازگار شود، احتمالاً نشان دهنده وقایعی از تاریخ است.
این وضعیت تقریباً به این شکل است که بدن به طور طبیعی اقدام به انطباق با محیط می کند تا از خود محافظت نماید. براساس اطلاعات منتشرشده از انجمن قلب آمریکا (AHA)، احتمال ابتلا به حمله قلبی یا نارسایی قلبی در افرادی با گروه های خونی A، B یا AB به مراتب بیشتر از کسانی است که گروه خونی O دارند.
گروه های خونی A یا B به طور کلی با ۸ درصد افزایش خطر حمله قلبی و ۱۰ درصد افزایش خطر نارسایی قلبی ارتباط دارند. تفاوت در میزان لخته شدن خون نیز به طور بارزی محسوس است. احتمالاً دلیل این افزایش ریسک به التهاب های موجود در بدن افراد با گروه خونی A، B و AB مرتبط می شود. پروتئین های موجود در خون نوع A و B ممکن است موجب ایجاد “انسداد” یا “افزایش” بیشتر در رگ ها و شریان ها شوند که این موضوع می تواند به خطر لخته شدن خون و بروز بیماری های قلبی منجر گردد.