آسپرین
آسپرین یکی از پرکاربردترین داروهای جهان است که به عنوان مسکن درد، ضد تب و ضدالتهاب استفاده می‌شود. این دارو که نام علمی آن اسید استیل سالیسیلیک است، اولین بار در سال 1897 توسط شرکت بایر آلمان تولید شد. آسپرین با مهار آنزیم‌های سیکلواکسیژناز، تولید پروستاگلاندین‌ها را کاهش می‌دهد که این مکانیسم موجب اثرات ضد درد و ضدالتهاب آن می‌شود.
امروزه از آسپرین علاوه بر موارد درمانی معمول، به عنوان رقیق‌کننده خون برای پیشگیری از سکته‌های قلبی و مغزی نیز استفاده می‌شود. با این حال، مصرف طولانی‌مدت آن می‌تواند عوارضی مانند زخم معده و خونریزی گوارشی به همراه داشته باشد. تحقیقات جدید نشان می‌دهد آسپرین ممکن است در پیشگیری از برخی سرطان‌ها نیز مؤثر باشد.
این داروی ساده که بیش از یک قرن است مورد استفاده قرار می‌گیرد، نمونه بارزی از تأثیر عمیق علم داروسازی بر زندگی بشر است. با وجود توسعه داروهای جدیدتر، آسپرین همچنان جایگاه مهمی در پزشکی مدرن دارد و یکی از داروهای ضروری فهرست سازمان جهانی بهداشت محسوب می‌شود.
