چه مشکلات سلامتی ممکن است از مصرف روغن دانه ها ناشی شود؟

روغن های استخراج شده از دانه ها در واقع چربی های مایع هستند که از گیاهان به دست می آیند. از میان آن ها، روغن های کلزا، ذرت، سویا، آفتابگردان و دیگر موارد مشابه، معروف ترین اند.

، با این وجود، گروهی از کارشناسان از خطرات احتمالی این روغن ها هشدار می دهند. به نظر می رسد که این نگرانی ها به شیوه های تولید و انواع چربی های موجود در این روغن ها مربوط می شود.

فرآیند استخراج روغن از دانه ها به یک روش خاص نیاز دارد. در این راستا، معمولا از حلالی به نام «هگزان» برای جدا کردن چربی مایع از دانه ها استفاده می شود.

استنشاق هگزان به صورت گاز می تواند مضر باشد، اما به عنوان یک حلال مایع، پس از انجام فرایند استخراج روغن از دانه ها و بدون آسیب رساندن به مواد مغذی، به سرعت تبخیر می گردد. هرچند که مقدار جزیی از هگزان ممکن است در روغن دانه وجود داشته باشد، اما این مقدار از نظر سم شناسی توسط وزارت بهداشت و آژانس خدمات انسانی آمریکا ناچیز ارزیابی شده است.

به گزارش نشریه معتبر «مدیکال اکسپرس»، روغن دانه ها همچنین حاوی اسیدهای چرب تک غیراشباع و چندغیراشباع (به اختصار MUFAs و PUFAs) هستند. منتقدان این روغن ها را به خاطر داشتن سطح بالایی از امگا۶ PUFA به نام «اسید لینولئیک» مضر می دانند.

با این حال، چربی امگا۶ یکی از دو نوع چربی غیراشباع چندگانه است دیگری اسید آلفا لینولنیک امگا۳ (ALA) است که برای سلامت انسان ضروری محسوب می شود. این بدین معنی است که بدن ما به این چربی ها در رژیم غذایی نیازمند است، چراکه خود قادر به تولید آن ها نیست.

شواهد قوی از آزمایش های بالینی نشان داده اند که جایگزینی برخی چربی های اشباع با چربی های تک یا چندغیراشباع می تواند به سلامت قلب کمک کند و احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش دهد.

پایان پیام