یادگیری برای رهاسازی: راه‌های بازنگری باورهای قدیمی و رسیدن به رشد فردی
طبق گزارشی از ایتنا و به نقل از The Conversation، فراموشی به معنای از یاد بردن نیست، بلکه به معنای بازنگری و سوال کردن در مورد باورهای عمیق‌نشسته است. برای اینکه به یادگیری واقعی دست یابیم، باید به این حقیقت پی ببریم که برخی از باورهای پیشین دیگر نه تنها صحیح بلکه کامل نیز نیستند.
لوران فلورکو، نویسنده معروف، پس از ۲۸ سال تجربه تحصیلی و تحقیقاتی دریافت که حتی معتبرترین تحقیقات در حوزه روان‌شناسی نیز محدودیت‌هایی دارند. بخش عمده‌ای از این مطالعات بر اساس نمونه‌های WEIRD انجام می‌شوند که به معنای افرادی است که از فرهنگ‌های غربی، تحصیل‌کرده، صنعتی، ثروتمند و دموکراتیک می‌آیند و نمی‌توانند نماینده مناسبی برای تمامی انسان‌ها باشند.
او متوجه شد که بسیاری از نظریه‌های بنیادین روان‌شناسی، همچون سلسله مراتب نیازهای مازلو، تنها در فرهنگ‌های فردگرای غربی قابل استفاده‌اند و در زمینه‌های فرهنگی دیگر صدق نمی‌کنند. این نکته به او این آگاهی را داد که اهمیت دیدگاه‌های گوناگون و نقد باورهای نادرست درباره «عینیت» تا چه حد ضروری است.
به کارگیری فراموشی آگاهانه کار آسانی نیست و نیاز به تواضع دارد تا بتوانیم بپذیریم که آنچه قبلاً می‌دانستیم دیگر جامع یا صحیح نیست. این فرآیند همچنین شامل یادگیری مجدد است. بسیاری از ما از این تغییرات واهمه داریم و پذیرش اشتباهات برایمان دشوار است. اما با تغییر رویکرد از احساس شرمندگی به کنجکاوی، می‌توانیم این مسیر را راحت‌تر طی کرده و حتی از دستیابی به کشفیات نوین لذت ببریم.
برای آغاز فراموشی و یادگیری مجدد، می‌توانیم به دنبال دیدگاه‌های متنوع و غیرمرسوم بگردیم، با افرادی که خارج از دایره اجتماعی‌مان هستند به گفتگو بپردازیم و به روش‌های جدیدی مسلط شویم که ما را در این راه یاری می‌کنند. فراموشی آگاهانه، بخشی از فرآیند یادگیری است که ما را به سوی دانش بهتر و جهانی‌تر هدایت می‌سازد.
