شناسایی ۹۴۵ بیمار مبتلا به تب دنگی / ۱۹۷ نفر از آنها سابقه سفر به کشورهای دیگر را دارند

رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت:
قباد مرادی تصریح کرد: از میان ۹۴۵ مورد گزارششده از مبتلایان به تب دنگی، ۷۴۶ مورد بهصورت محلی منتقل شده و ۱۹۷ مورد دیگر از کشورهای دیگر وارد شدهاند.
وی خاطرنشان کرد: دو مورد ابتلا به تب دنگی از نوعی به نام چیکونگونیا نیز مشاهده شده که این افراد سفر به خارج از کشور داشته و در شهرستان چابهار شناسایی شدهاند.
رئیس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تأکید کرد: تب دنگی یک بیماری ویروسی است که با گزش پشهای به نام آئدس منتقل میشود و تشخیص این بیماری بهصورت قطعی تنها با آزمایش خون امکانپذیر است.
مرادی یادآور شد: پشه آئدس میتواند در هر مکانی که آب جمع شود، مانند لاستیکهای فرسوده، قوطیهای کنسرو، قایقها و گلدانها، تخمگذاری کند.
وی ادامه داد: اگر در منطقه زندگی شما پشه آئدس وجود دارد، باید نکات ایمنی خاصی را رعایت نمایید. از جمله نصب توری بر روی درها و پنجرهها و استفاده از پشهبند در طول شب و روز، بهعلاوه اسپری حشرهکش در نقاط تاریک و بهویژه در کمدها و زیر تختها دو بار در روز و کاهش تردد غیرضروری بیرون از منزل. فرد بیمار همچنین باید هنگام خروج از خانه، از محصولات ضدحشره بر روی پوست خود استفاده کند و لباسهای سبک و آستیندار بپوشد و از جمع شدن آب راکد جلوگیری نماید.
مرادی اشاره کرد: در دوره نقاهت و بعد از بهبودی از بیماری، آغاز فعالیتها و ورزشهای سنگین بهصورت ناگهانی توصیه نمیشود بلکه استراحت کافی و انجام فعالیتهای ملایم بهتر است.
از هر چهار نفر مبتلا به تب دنگی، سه نفر یا علائم خفیف دارند یا اصلاً علامت ندارند. این علائم معمولاً شامل تب شدید که بهطرز ناگهانی آغاز میشود، دردهای استخوانی، سردردهای شدید، درد عضلانی، درد مفاصل، ناراحتی پشت چشم، کاهش اشتها و تهوع و استفراغ هستند. برخی از بیماران ممکن است به علائم دیگری از قبیل اسهال، قرمزی پوست و تورم غدد لنفاوی نیز دچار شوند.
مدت زمان بیماری در افراد مختلف متفاوت است و ممکن است بین ۴ تا ۱۴ روز به طول بینجامد. بهطور متوسط، این بیماری حدود ۷ روز باقی میماند. در روز اول بیماری، بیماران باید مراقب باشند که دچار گزش پشهها نشوند، بهخصوص که ویروس دنگ در این مدت در بدن آنها وجود دارد و میتواند به پشههای سالم منتقل شود، این پشهها بعد از ۱ تا ۲ هفته میتوانند ویروس را به افراد دیگر سرایت دهند.
هنگامی که تب بیمار شروع به کاهش میکند، در تعداد کمی از بیماران ممکن است علائم هشدار دهندهای نظیر استفراغ مکرر، درد شدید شکم، خونریزی از مخاطات مانند بینی، لثهها و دهان، احساس بیحالی و ضعف شدید، مشکلات تنفسی و افت حجم آب بدن بهصورت کاهش شدید آئور یا خشکی دهان و سرگیجه و افت فشار خون بروز کند. در صورت بروز چنین علائمی، بیمار باید فوراً به پزشک مراجعه کند و تاریخ سفر خود در دو هفته گذشته و داروهای مصرفیاش را گزارش دهد.
بسیاری از بیماران از طریق مراقبت خانگی و استراحت و درمانهای ساده بهبود مییابند. توصیههای مفید شامل استراحت کافی، نوشیدن مایعات به اندازه کافی و اجتناب از مصرف نوشیدنیهایی نظیر نوشابه، چای، قهوه و سایر نوشیدنیهای کافئین دار و انرژیزا، مصرف میوه و سبزیجات و استفاده از استامینوفن برای کاهش تب و درد میباشد.
توجه به این نکته که از مصرف داروهایی نظیر ایبوپروفن (ادویل و ژلوفن)، آسپرین، نوافن، دیکلوفناک، ناپروکسن و مفنامیک اسید باید پرهیز شود، بسیار مهم است، چراکه این داروها ممکن است در این بیماری به خونریزی منجر شوند، با این وجود باید به خاطر داشت که ویروس تب دنگ از انسان به انسان منتقل نمیشود و لذا نیازی به جدا کردن بیمار از سایر اعضای خانواده نیست.