رابطه میان بالا رفتن سطح اسیداوریک خون و ریسک ابتلا به نقرس
دکتر حسن گنجی زاده زواره در خصوص عوامل افزایش سطح اسید اوریک خون توضیح داد: اسید اوریک به‌عنوان محصول تجزیه پورین‌ها در بدن تولید می‌شود و پورین‌ها نوعی اسید آمینه‌اند که در بسیاری از غذاهای حاوی پروتئین یافت می‌شوند.
او در ادامه گفت: پس از تولید، اسید اوریک به جریان خون وارد شده و بیشتر آن در فرآیند عبور از کلیه‌ها از طریق ادرار از بدن خارج می‌گردد. افزایش سطح اسید اوریک خون می‌تواند منجر به بروز بیماری نقرس شود. این عارضه معمولاً زمانی ایجاد می‌شود که بدن اسید اوریک زیادی تولید کند یا کلیه‌ها نتوانند آن را به میزان کافی دفع کنند.
وی همچنین هشدار داد که بالارفتن اسید اوریک خون می‌تواند موجب بروز مشکلاتی نظیر سنگ کلیه یا نارسایی کلیه در بعضی از افراد شود و اشاره کرد که این افزایش می‌تواند منجر به ابتلا به فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی و مشکلات مزمن کلیوی نیز گردد.
گنجی‌زاده افزود: به‌طور عادی، سطح بالای اسید اوریک خون ممکن است بدون علامت باشد و اغلب در اوقاتی که پزشک به دنبال تشخیص بیماری دیگری به شما مراجعه می‌کند، مشخص می‌شود که شما به این مسأله مبتلا هستید.
این متخصص غدد و متابولیسم تصریح کرد که برخی از عوامل مؤثر در افزایش سطح اسید اوریک خون شامل داروهای دیورتیک (ادرارآور)، مصرف زیاد الکل، مسائل ژنتیکی، کم‌کاری تیروئید، داروهایی که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کنند، نیاسین یا ویتامین ب۳، چاقی، بیماری پسوریازیس، برنامه‌های غذایی غنی از پورین مانند مصرف زیاد گوشت و حبوبات، نارسایی کلیه (عدم توانایی کلیه‌ها در دفع مواد زائد) و همچنین مصرف زیاد کافئین، لنفوم هوچکین و لنفوم غیرهوچکین است.
وی با تاکید بر اینکه سندرم تجزیه توموری، که به دلیل آزاد شدن سریع سلول‌ها به جریان خون به دنبال برخی سرطان‌ها یا شیمی درمانی رخ می‌دهد، نیز می‌تواند از جمله عوامل مؤثر در افزایش سطح اسید اوریک خون باشد، اظهار داشت: همچنین در حین شیمی درمانی یا پرتودرمانی (رادیوتراپی) برای درمان سرطان، لازم است سطح اسید اوریک خون بیمار به طور مرتب پایش شود.
گنجی‌زاده در نهایت بیان کرد: اگر به این فکر می‌کنید که داروهای مصرفی شما ممکن است باعث افزایش اسید اوریک خون شده باشد، بهتر است این موضوع را با پزشک در میان بگذارید، اما تا زمانی که پزشک دستور دیگری ندهد، مصرف داروهای خود را ادامه دهید.
