شروع هفته جهانی فضا با رویکرد «تغییرات آب و هوایی»

از روز جمعه ۱۳ مهر، جهان به استقبال هفته‌ای می‌رود که بر اساس پیشنهاد ایران در سال ۱۹۹۹ در مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامه‌ای به تصویب رسید که به موجب آن، چهارم تا دهم اکتبر هر سال به عنوان هفته جهانی فضا نامگذاری گردید.

این نامگذاری به منظور ترویج و گسترش دانش فضایی و آشنا ساختن مردم و به ویژه جوانان با نقش فناوری فضایی در زندگی روزمره انسان‌ها بر روی زمین انجام شده است.

این هفته به عنوان فاصله‌ای بین دو رویداد تاریخی مهم شناخته می‌شود؛ در ۴ اکتبر ۱۹۵۷، اسپوتنیک – ۱، نخستین ماهواره جهان، توسط اتحاد جماهیر شوروی به فضا پرتاب شد و در ۱۰ اکتبر ۱۹۶۷، نخستین معاهده برای استفاده صلح‌آمیز از فضا در سازمان ملل به امضاء رسید.

از روز جمعه، ۱۳ مهر، برنامه‌های ملی این هفته جهانی در کشور آغاز گردیده و امروز افتتاحیه این رویداد فضایی در پژوهشگاه فضایی برگزار خواهد شد. در مراسم افتتاحیه این هفته جهانی، مهمانانی چون مهندس مرتضی نیکخوی مفرد دبیر هفته جهانی فضا، دکتر حسن سالاریه رئیس سازمان فضایی ایران، دکتر جاویدانه رئیس سازمان نقشه‌برداری، دکتر احمد طاهری رئیس مرکز ملی تغییر اقلیم سازمان محیط زیست، دکتر سحر تاجبخش رئیس سازمان هواشناسی و دکتر امیر مجید فخری رئیس سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح حضور خواهند داشت.

شعار امسال هفته جهانی فضایی «فضا و تغییر اقلیم» انتخاب شده است و بر این اساس برنامه‌های روزهای این هفته به شکل زیر تعریف شده است:

جمعه ۱۳ مهرماه: فضا، زمین و نسل آینده

شنبه ۱۴ مهرماه: فضا، هوش مصنوعی و تغییرات اقلیمی

یکشنبه ۱۵ مهرماه: ماهواره‌ها و پایش گازهای گلخانه‌ای

دوشنبه ۱۶ مهرماه: فناوری فضایی و مدیریت مخاطرات طبیعی

سه‌شنبه ۱۷ مهرماه: اقلیم فضا و پایش فعالیت‌های خورشیدی

چهارشنبه ۱۸ مهرماه: انسان، فناوری فضایی و امنیت غذایی

پنجشنبه ۱۹ مهرماه: فناوری فضایی، ابزاری برای پایش الگوهای آب و هوایی

برآوردها حاکی از آن است که دمای کشور تا سال ۲۰۳۰ دچار افزایش خواهد شد. همچنین تغییرات رواناب‌ها در تمامی حوضه‌ها نیز تا سال ۲۰۳۰ با کاهش مواجه خواهد بود و بیشترین افت رواناب به ترتیب مربوط به حوضه‌های بندرعباس، سدیج، کرخه و کارون است. در چنین شرایطی، احتمال بروز خشکسالی و سیلاب‌های شدید بیشتر می‌شود، زیرا با افزایش دو درجه‌ای دمای کشور، میزان تبخیر حدود ۲۷ میلیارد مترمکعب افزایش یافته و درصد تأمین آب زیرزمینی نزدیک به ۲۰ درصد کاهش خواهد یافت. این امر در نهایت تأمین آب شرب در بسیاری از کلان‌شهرهای کشور را در آینده دچار بحران خواهد کرد.