چه pré شرط‌هایی برای حفظ سلامت نیروی کار وجود دارد؟
براساس اطلاعات منتشر شده، داشتن یک محیط کار ایمن و سالم به عنوان یک پیش‌نیاز زندگی حرفه‌ای سالم و روانی نیروی انسانی تلقی می‌شود و در واقع، ارتقای کیفیت زندگی کاری تا میزان ۲۰ درصد بهره‌وری را افزایش داده و به حفظ نیروی کار کمک می‌کند.
، مسأله بهداشت یکی از عوامل کلیدی در شکل‌دهی به رفاه اجتماعی محسوب می‌شود و همچنین سلامتی نیروی کار در اولویت برنامه‌ریزی دولت‌ها قرار دارد.
طبق قانون کار ایران تأکید بر رعایت اصول ایمنی و بهداشت محیط کار یک ضرورت است؛ به‌گونه‌ای که براساس تبصره یک ماده ۹۶ قانون کار، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی وظیفه برنامه‌ریزی، کنترل، ارزیابی و نظارت بر سلامت محیط کار و درمان کارگران را عهده‌دار است و موظف به انجام اقدامات لازم در این زمینه می‌باشد.
وجود یک محیط کار امن و سالم از ملزومات اساسی برای حفظ سلامت جسمی و روانی نیروی کار به‌شمار می‌آید و این شرایط ایمن شامل پیشگیری از حوادث شغلی، ارائه تجهیزات مناسب و رعایت استانداردهای بهداشت محیط کار می‌باشد.
طبق ماده ۱۴۷ قانون کار، دولت موظف است تا خدمات بهداشتی و درمانی را برای کارگران و کشاورزان مشمول این قانون و خانواده‌های آنها فراهم کند. با توجه به اینکه کارگران بخش زیادی از عمر خود را در محیط کار گذرانده و به همین دلیل تضمین سلامتی و امنیت آنها در محیط‌های کاری امری حیاتی است.
در این راستا بهزاد سام دلیری – مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان تهران اخیراً در اختتامیه چهاردهمین جشنواره ملی کارفرمایان سلامت محور و خانه‌های بهداشت کارگری، به اهمیت اولویت‌بندی سلامت جسم و روح کارگران به عنوان یک محور توسعه پایدار اشاره کرده و بیان کرد: کارکنان و کارگران به عنوان سرمایه‌های مادی و معنوی هر سازمان و مجموعه قابلیت شناسایی می‌شوند و توجه به سلامت و حقوق انسانی آنها از ضروریات اصلی در تحقق اهداف توسعه اجتماعی است.
وی همچنین با تأکید بر اینکه کارگران بخش عمده‌ای از عمر خود را در [محیط‌های کاری] گذرانده‌اند، خاطرنشان کرد: بطور طبیعی، سلامت جسم و روح آنها و ایجاد احساس امنیت و آرامش در محیط کار باید به یک اولویت غیرقابل نادیده‌گرفتن برای تمامی شرکت‌ها و سازمان‌ها تبدیل شود، چرا که این موضوع نه تنها نشان‌دهنده ارزشمندی این افراد است، بلکه به‌عنوان عاملی تأثیرگذار در بهبود عملکرد و افزایش بهره‌وری آنها نیز به‌شمار می‌رود.
مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان تهران اظهار داشت که ارتقای کیفیت زندگی کاری که توجه به سلامت جسمانی و روانی، نگرش انسانی و ایجاد انگیزه در نیروی کار را شامل می‌شود، می‌تواند بهره‌وری را تا ۲۰ درصد ارتقا بخشد و منجر به حفظ نیروی کار باکیفیت، افزایش مشارکت و دستیابی به اهداف سازمانی گردد.
از نظر سام دلیری، داشتن یک محیط کار ایمن و بهداشتی، چهارچوب اساسی برای حفظ سلامت جسمی و روانی نیروی کار به شمار می‌آید و این شرایط ایمن به پیشگیری از حوادث شغلی، تأمین تجهیزات مناسب و رعایت استانداردهای بهداشت محیط کار مرتبط می‌شود.
وی همچنین ساخت امکانات بهداشتی بهبود یافته در محل کار، برگزاری دوره‌های آموزشی برای کارگران و کارفرمایان و ایجاد سیستم‌های نظارتی پیشرفته را به‌عنوان بسترهای کلیدی برای ارتقاء سطح رفاه و سلامت کارگران و کارکنان معرفی کرد.
یکی از مشخصه‌های خانه‌های بهداشت کارگری، تشکیل پرونده سلامت برای کارکنان و انجام معاینات دوره‌ای به همراه برگزاری برنامه‌های آموزشی و مشاوره‌ای جهت ارتقاء سطح بهداشت و سلامت جامعه کار و تولید می‌باشد.
بدون شک، با استفاده از ظرفیت‌های خانه‌های بهداشت کارگری و مراکز بهداشت کار، می‌توان از بروز بیماری‌ها و حوادث ناشی از کار جلوگیری کرد و بیماری‌های شغلی را در مرحله ابتدایی شناسایی نمود و حوادث و آسیب‌های شغلی در محیط کار را به حداقل رساند.
خانه‌های بهداشت کارگری در سطح واحدهای اقتصادی با جمعیت ۵۰ تا ۵۰۰ نفر، بیش از یک میلیون از کارگران را تحت پوشش خدمات بهداشتی قرار داده‌اند.
به اعتقاد کارشناسان، از آنجایی که کارگران بیش از یک سوم زندگی خود را در محیط کار سپری می‌کنند، تأمین سلامتی و امنیت آنها در این محیط‌ها امری ضروری محسوب می‌شود.
یکی از ویژگی‌های خانه‌های بهداشت کارگری این است که با تشکیل پرونده سلامت برای کارکنان و انجام معاینات دوره‌ای و برگزاری دوره‌های آموزشی و مشاوره‌ای در ارتقای سطح بهداشت و سلامت جامعه کار و تولید فعالیت می‌کنند.
در دنیای امروز، سلامت روان به‌عنوان یک عامل کلیدی در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی در محیط کار و تولید مطرح است و باید به آن توجه ویژه‌ای شود، چرا که یکی از مهم‌ترین پشتوانه‌های پایدار هر جامعه، نیروی کاری سالم و متخصص آن است.
